Scheepsreparaties

 

De reparatieafdeling noemde men tot dat de reparatiewerf Scheldepoort in het Sloegebied werd geopend “Reparatieafdeling voor derden”.

Vanaf de oprichting van De Schelde in 1875 is er steeds behoefte geweest aan meer aandacht en ruimte voor scheepsreparatie. Vele jaren werd het bezit van een reparatiedok node gemist. Tegenwerking van de overheid en slechte prijzen voor reparatiewerk waren daarbij belangrijke oorzaken.

Eindelijk, in 1938 werd begonnen met de bouw van een droogdok op het “Eiland”.

In eerste instantie was dit dok toen nog niet bedoeld voor reparatie maar voor de afbouw van marineschepen zoals onderzeeërs, maar al spoedig werd dit dok voor reparatie doeleinden in gebruik genomen..

Vele schepen zijn in Vlissingen gerepareerd, verlengd, omgebouwd en gedokt.

Na de tweede wereldoorlog was er veel werk te verrichten aan gelichte schepen en andere beschadigingen veroorzaakt door het oorlogsgeweld.

In 1957 werd het zogenaamde Sloeplan gelanceerd. Eerst was er een studie naar de haalbaarheid en pas in 1961 ving de bouw van de Sloewerf aan.

Aan het eind van dat jaar was de bouwput voor het tweelingdok al gereed. Het totale beschikbare terrein mat 115 hectare. De dokken waren ontworpen voor tankers van respectievelijk 32000 en 20000 ton. Het grote dok was daardoor geschikt voor de grootste bij De Schelde te bouwen schepen.

Scheldepoort werd de naam van de gloednieuwe reparatie werf die later tevens zal uitgroeien met een productielocatie van Scheepsnieuwbouw.

In 1964 werd de nieuwe reparatiewerf in het Sloe door Koningin Juliana geopend, de naam Scheldepoort was hiermee officieel een feit.

Vele schepen zijn in Vlissingen gerepareerd, verlengd, omgebouwd en gedokt.

Na de tweede wereldoorlog was er veel werk te verrichten aan gelichte schepen en andere beschadigingen veroorzaakt door het oorlogsgeweld.

In 1957 wordt het zogenaamde Sloeplan gelanceerd. Eerst is er een studie naar de haalbaarheid en pas in 1961 vangt de bouw van de Sloewerf aan.

Aan het eind van dat jaar is de bouwput voor het tweelingdok al gereed. Het totale beschikbare terrein meet 115 hectare. De dokken zijn ontworpen voor tankers van respectievelijk 32000 en 20000 ton. Het grote dok is daardoor geschikt voor de grootste bij de Schelde te bouwen schepen.

Scheldepoort wordt de naam van de gloednieuwe reparatie werf die later tevens zal uitgroeien tot de productielocatie van Scheepsnieuwbouw.

In 1964 wordt de nieuwe reparatiewerf in het Sloe door Koningin Juliana geopend, de naam Scheldepoort is hiermee officieel een feit.

In begin jaren ‘80 bleek dat de bestaande dokken al niet meer geschikt zijn voor schepen van steeds grotere afmetingen. Dat leidde in 1987 tot de aanschaf van een drijvend dok, het zogenaamde Panamax-dok. De naam is een verwijzing naar het type schepen dat vanaf dat moment gedokt kon worden. Eind februari 1988 arriveerde het dok uit Noorwegen.  Men had daarmee de capaciteit om 90% van alle over de wereld varende schepen te dokken.

In 1989, Scheldepoort bestond toen 25 jaar, haalde men een monsterproject binnen.

Onderhoud en reparatie van het containerschip”Lionsgate Bridge”, dit werd uitgevoerd in het Panamax-dok.

In de loop der jaren heeft Scheldepoort zijn bestaansrecht bewezen met het uitvoeren van allerhande soorten reparaties en grote ombouwen van allerlei type schepen, booreilanden etc.